Produkcja porcelany

Jak się to robi?

Historia
Porcelana jest zaawansowaną formą białej, przeświecającej ceramiki wysokiej jakości. Została wynaleziona w VII wieku w Chinach. Podstawowymi składnikami są glinka kaolinowa, skalenie i kwarc. Uformowane wyroby wypala się w temperaturze od 920-980°C (forma nie szkliwiona nazywana jest biskwitem) do 1280-1460°C (wyroby szkliwione). Porcelana jest nieprzepuszczalna dla gazów i cieszy, cechuje się bardzo dobrymi własnościami dielektrycznymi (wykorzystywana jest w inżynierii do izolatorów) i znaczną wytrzymałością mechaniczną. Jest też odporna na oddziaływanie czynników chemicznych (stosowana do produkcji sprzętu laboratoryjnego). Wieść o chińskiej porcelanie przywiózł do Europy Marco Polo w 1298. Dwieście lat później Vasco da Gama przywiózł do Europy prócz jedwabiu i przypraw korzennych także porcelanę. Pomimo tego technologię produkcji porcelany w Europie opracował Ehrenfried Walther von Tschirnhaus  dopiero na początku XVIII wieku. Kontynuatorem jego prac był Johann Friedrich Böttger – alchemik  elektora saskiego i króla Polski Augusta II Mocnego (nad produkcją porcelany pracowano w Dreźnie i Miśni). Böttger wyprodukował twardą białą porcelanę po raz pierwszy w 1709 i ten rok jest uznawany za początek porcelany europejskiej. Król August Mocny w 1710 r. przeniósł fabrykę fajansu z Drezna do Miśni.
W tym czasie w Europie intensywnie rozwijał się rynek porcelany, wówczas głównie sprowadzanej z Chin. Był to tak szlachetny materiał, że porcelanę produkowaną na terenie Saksonii nazywano „białym złotem”, co miało swoje odzwierciedlenie także w cenach wyrobów z porcelany, a pojedyncze egzemplarze miały status dzieł sztuki, a nie wyrobów codziennego użytku. Porcelana stała się bardziej powszechna dopiero pod koniec lat 20 XX w., choć nadal częściej pełniła funkcję podarunkową, niż użytkową.
 

Zależnie od składu i techniki produkcji masy porcelanowej europejskiej, porcelanę XVIII wieku dzielimy na twardą i miękką. Drugim ważnym ośrodkiem produkcji porcelany w Europie była Wielka Brytania, gdzie w 1745 roku opracowano recepturę porcelany miękkiej z domieszką popiołu kostnego, stąd nazwa porcelana kostna (bone china).Dopiero w II poł. XIX wieku zerwano z naśladownictwem dawnych wzorów. Zaczęto szukać nowych pomysłów i stylów. Dziś porcelana jest produktem codziennego użytku. Powstały też nowe technologie produkcji, opartej na automatyzacji, dzięki czemu niektóre produkty można wykonywać w formie większych serii. Mimo najnowszych technologii zdobienia (np. technika laserowa) ręcznie malowana porcelana wciąż jest najcenniejsza.



 

Produkcja

Produkcja wyrobów porcelanowych odbywa się według opracowanego procesu technologicznego w kilku ściśle powiązanych ze sobą etapach. Pierwszym z nich jest przygotowanie materiałów, czyli mas ceramicznych i szkliwa. Gęstwa jest następnie kształtowana (z użyciem form), uzyskując kształty produktów lub półproduktów. Do niektórych produktów stosowana jest masa lejna. Formowanie z masy lejnej może odbywać się z wykorzystaniem tradycyjnych form gipsowych albo metodą odlewania ciśnieniowego. Stosowana jest też produkcja porcelany poprzez formowanie izostatyczne masy granulowanej. Uformowany produkt podlega suszeniu i obróbce wykończeniowej, następnie trafia do pieca, gdzie jest wstępnie wypalany w temp. 960°C na tzw. biskwit.

Następnym etapem jest pokrycie półfabrykatów szkliwem i ponowne wypalenie „na ostro” w temperaturze 1380 °C. Po wypaleniu produkty są szlifowane, polerowane, sortowane na gatunki i kompletowane w zestawy.

Porcelana może być sprzedawana i użytkowana jako biała, ale niezwykłego uroku zyskuje, kiedy pojawiają się dekoracje. Zdobienie może odbywać się w różny sposób, np. jako ręcznie malowane wzory, naklejki lub nawet jako nadruk laserowy. Wykorzystuje się do tego farby ceramiczne, farby z metali szlachetnych oraz kalkę ceramiczną. Dekoracje mogą być umieszczane pod szkliwem (podszkliwne) i na szkliwie (naszkliwne). Umieszczenie dekoracji wymaga dodatkowego wypalania, które odbywa się w temperaturze powyżej 800°C (dek. naszkliwne) lub w temperaturze 1250°C (dek. wszkliwne).

Masy i szkliwa do produkcji naszych wyrobów porcelanowych wytwarzane są z surowców podstawowych w 80% pochodzących z importu, uzyskujemy poziom bieli powyżej 70% i przeświecalność powyżej 21%. Wyroby są termoodporne, wykazują dużą odporność na ścieranie i działanie kwasów, a stosowanie najwyższej jakości farb ceramicznych umożliwia produkowanie wysokiej klasy dekoracji na wyrobach.

Rozróżnia się porcelaną twardą (o składzie: 40-60% kaolinu, 20-30% skalenia, 20-30% kwarcu) i miękką (25-40% kaolinu, 25-40% skalenia, 30-45% kwarcu).



Newsletter

Zapisz się i bądź na bieżąco z promocjami...

design by : LEMONPIXEL.pl